به گزارش پارسینه و به نقل از timesofindia، انسان‌ها در جریان مأموریت‌های تحقیقاتی مختلف به فضا سفر کرده‌اند از نیل آرمسترانگ، نخستین انسانی که بر سطح ماه قدم گذاشت، تا فضانورد هندی، شوبهانشو شوکلا، که اخیراً به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) رفت.
سفر به فضا مرزهای دانش و توانایی‌های انسان را گسترش داده است، اما موجودات زنده بسیاری نیز برای بررسی چگونگی دوام و سازگاری حیات در فضا به مدار زمین فرستاده شده‌اند.
این موجودات مقاوم در مأموریت‌های آزمایشی شرکت داده شده‌اند تا به دانشمندان کمک کنند درک بهتری از نحوه مقاومت موجودات زنده در برابر تابش‌های کیهانی، ریزگرانش و سایر خطرات داشته باشند و این امر موجب پیشرفت در اکتشافات فضایی و علوم زیستی شده است.
1. میگوی آب نمک (Brine shrimp)
در سال 1972، فضانوردان مأموریت آپولو 16، جان دبلیو. یانگ و چارلز ام. دوک جونیور، تخم‌های میگوی آب نمک را به‌عنوان بخشی از آزمایش‌های Biostack ناسا با خود به فضا بردند. هدف این آزمایش‌ها بررسی تأثیر پرتوهای کیهانی بر هاگ‌های باکتری، بذرها و تخم‌های میگو بود. این آزمایش‌ها به دانشمندان کمک کرد تا درک بهتری از تأثیر تابش‌های فضایی بر موجودات زنده، از جمله انسان‌ها، به دست آورند. تخم‌های در معرض تابش قرارگرفته نشان دادند که ذرات پرانرژی کیهانی می‌توانند بر رشد و نمو تأثیر بگذارند و خطرات احتمالی تابش برای فضانوردان در مأموریت‌های طولانی‌مدت را روشن کردند.
2. تاردیگرادها (Tardigrades)
تاردیگرادها که به «خرس‌های آبی» نیز معروف‌اند، موجودات میکروسکوپی هستند که به مقاومت فوق‌العاده‌شان در برابر شرایط سخت شهرت دارند. آژانس فضایی اروپا در سال 2007 آن‌ها را در مأموریت FOTON-M3 به مدار زمین فرستاد و در معرض خلأ و تابش شدید خورشیدی قرار داد. به‌طرز شگفت‌انگیزی، بسیاری از آن‌ها پس از بازگشت به زمین دوباره زنده شدند. این موجودات از طریق «کریپتوبیوزیس» یا حالت تعلیق زیستی زنده می‌مانند—وضعیتی که به آن‌ها اجازه می‌دهد در محیط سخت فضا دوام بیاورند. تاردیگرادها به‌عنوان قهرمانان بقاء در فضا شناخته می‌شوند و نماد انعطاف‌پذیری زیستی هستند.
3. سوسک (Cockroach)
سوسک‌ها به‌خاطر مقاومت بالایشان شناخته می‌شوند و می‌توانند در برابر سطوحی از تابش که برای انسان‌ها کشنده است، دوام بیاورند. در یکی از مأموریت‌های فضایی با ماهواره زیستی FOTON-M، سوسکی به نام Nadezhda (به‌معنای «امید») نه‌تنها زنده ماند بلکه پس از پرواز، تولیدمثل نیز کرد. این موفقیت نشان داد که سوسک‌ها چقدر در برابر شرایط فضایی مقاوم‌اند و چه نقشی می‌توانند در تحقیقات زیستی مرتبط با بقاء در فضا ایفا کنند.
4. نماتدها (Nematodes)
نماتدهای بیماری‌زای حشرات کرم‌های میکروسکوپی که به‌عنوان آفت‌کش‌های طبیعی استفاده می‌شوند در ایستگاه فضایی بین‌المللی مورد آزمایش قرار گرفتند. پژوهشگران توانایی آن‌ها را در حرکت در خاک، یافتن و از بین بردن آفات بررسی کردند. عملکرد نماتدها در فضا مشابه نتایج زمینی بود، که نشان داد عملکرد زیستی و روابط همزیستی آن‌ها در ریزگرانش پایدار باقی می‌ماند.
5. گورخرماهی (Zebrafish)
دانشمندان چینی در مأموریت Shenzhou-18 موفق شدند یک اکوسیستم آبی بسته را در فضا حفظ کنند. طبق گزارش آکادمی علوم چین، چهار گورخرماهی در طول بیش از 43 روز در ایستگاه فضایی، چرخه کامل زندگی خود—شامل رشد، نمو و تولیدمثل—را طی کردند. این دستاورد نقطه عطفی در آزمایش‌های زیست‌محیطی فضایی بود و راه را برای درک پایداری اکوسیستم‌های آبی و حمایت از سکونت طولانی‌مدت انسان در فضا هموار کرد.
.gif)
.gif)
.gif)
0 دیدگاه