به گزارش پارسینه ،در میان وایکینگ ها، ایوار بی استخوان، یک شخصیت افسانه ای، یک جنگجوی وحشی و حیله گری بی بدیل بود. نام او به تنهایی تصاویری از نبردهای وحشیانه و فتوحات بی رحمانه را تداعی می کند. ایوار بی استخوان پسر راگنار لوثبروک، پادشاه دانمارکی قرن نهم، بود.
راگنار لوثبروک قبل از مرگش، سه پسر به نام های هالفدان، اوبه و ایوار از خود به جا گذاشت که افسانه ها پیش بینی می کردند روزی انتقام او را خواهند گرفت.
چرا ایوار را "بدون استخوان" نامیدند؟
افسانه ها می‌گویند که ایوار نفرین شده بود و همین نفرین باعث شده بود که او "بدون استخوان" به دنیا بیاید.
اینجاست که تاریخ و افسانه ها در جزئیات متفاوت می شوند. برخی ادعا می کنند که ایوار با استخوان های ضعیف به دنیا آمده است. برخی دیگر ادعا می کنند که او فاقد استخوان یا حتی پاها بوده است.
داستان پسران راگنار
پس از مرگ راگنار لوثبروک ( پدر ایوار) در گودال مار، ایوار به دنبال فتح و انتقام خونین بود. مرگ وحشیانه پدرشان به سرعت پسران راگنار را متحد کرد تا انتقام او را بگیرند.
ایوار، همراه با برادرانش، ارتش بزرگی از وایکینگ ها را جمع آوری کردند و تصمیم گرفتند به سمت انگلستان حرکت کنند.
در این دوره، انگلستان مجموعه ای از پادشاهی های کوچکتر بود. اگرچه اطلاعات دقیقی از این جنگ وجود ندارد اما این احتمال وجود دارد که وایکینگ ها نتوانستند انتقامی را که می‌خواستند بگیرند.
اما در حدود سال 867 پس از میلاد، ایوار و ارتش بزرگش توانستند پیروز شدند و پادشاه را در یورک دستگیر کردند.
گفته می شود که ایوار بی استخوان، پادشاه را با اجرای مراسم «عقاب خونی» اعدام کرد؛ مراسمی وحشتناک و زشت که به وسیله آن قفسه سینه قربانی را از پشت پاره می کنند، ریه ها را بیرون می آورند و نمک می ریزند.
ایوار به فتح خود ادامه داد و به سمت جنوب انگلستان رفت و تنها وحشت و ویرانی های اقدامات او ادامه یافت.
فتح و نبردهای او باعث شد تا انگلستان تا سال 870 پس از میلاد تقریباً به طور کامل توسط وایکینگ ها کنترل شود.
آن سوی دریای ایرلند تا دوبلین
وایکینگ ها قبلاً برای چندین دهه در حال جنگ، یورش و غارت اسکاتلند و ایرلند بودند. در واقع، حماسه‌های ایرلندی نبردهای رهبری ایوار در دوبلین را در اوایل دهه 850 پس از میلاد به تصویر می‌کشند، جایی که او مقر فتوحات ایرلندی خود را ساخت.
مرگ ایوار بی استخوان
ما اطلاعات کمی از مرگ ایوار داریم. تاریخ انگلیسی به ما می گوید که او در سال 870 پس از میلاد درگذشت، در حالی که منابع دیگری ادعا می کنند که او در سال 873 پس از میلاد در دوبلین بر اثر یک بیماری ناگهانی و وحشتناک از بین رفت.
محل مرگ ایوار بی استخوان نیز یک راز است. با این حال، اکتشافات مدرن ممکن است سرنخ هایی به ما بدهد. به عنوان مثال، در اواخر قرن هفدهم، در دربی‌شایر انگلستان، مزرعه‌داری به نام توماس واکر یک قبر باستانی را کشف کرد. برخی از محققان به دلیل موقعیت خاص و تعداد استخوان‌ها و برخی شواهد دیگر، احتمال می دهند که این مکان می‌تواند آخرین آرامگاه ایوار بی‌استخوان باشد.
.gif)
0 دیدگاه