اژدرهای با قابلیت فراحفره‌زایی در اصل برای مقابله با زیردریایی بالستیک در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و توسعه داده شدند. وی‌آ-111 اشکفال نام موشکی است که با این فناوری ساخته و به خدمت گرفته شد.
خبرآنلاین نوشت: در فناوری فراحفره‌زایی با کاهش شدید فشار باعث تبخیر موضعی مایع و ایجاد حباب‌هایی به منظور احاطه جسمی که درون مایع در حال حرکت است می‌شود. حباب‌های احاطه‌گر جسم متحرک درون مایع سبب کاهش شدید اصطکاک مایع با سطح شی متحرک می‌شوند و در نتیجه جسم را قادر می‌سازند تا با سرعت بسیار زیادی درون مایع حرکت کند.
وی‌آ-111 اشکفال یک اژدر پنج متری با نزدیک به سه تن وزن است که سر جنگی آن 210 کیلوگرم می‌شود. این اژدر پیشرفته از پیشرانه موشکی سوخت مایع برای رسیدن به سرعت بالا استفاده می‌کند. سرعت این اژدر هشت متری هنگام شلیک 93 کیلومتر بر ساعت است که در طول مسیر به بیش از 370 کیلومتر بر ساعت نیز می‌رسد.
در حالی که مدل‌های قدیمی‌تر این موشک حدود 7 کیلومتر برد داشت، در مدل‌های جدید برد به 15 کیلومتر افزایش پیدا کرده است.
ایران هم به فناوری فراحفره‌زایی دست پیدا کرده است و از معدود کشور‌هایی است که توان ساخت این مدل سلاح پیشرفته را دارد.
حوت اژدر دارای پیشرانه راکتی با فناوری فراحفره‌زایی ایران است. حوت نخستین بار سال 1385 آزمایش شد. اژدر پیشرفته حوت را می‌توان از زیردریایی‌های کلاس کیلو شلیک کرد. ایران این زیردریایی‌های دیزل-الکتریک سه هزار تنی را در دهه 90 میلادی از روسیه خریداری کرد و به خدمت گرفت.
پایگاه اینترنتی 1945، در گزارشی از نگرانی نیروی دریایی آمریکا از این اژدر پیشرفته خبر داده است.
.gif)
0 دیدگاه