یک هفته با بایدن و پوتین در خاورمیانه؛ یارکشی یا منت‌کشی ابرقدرت‌ها؟

جو بایدن و ولادیمیر پوتین، روسای جمهور آمریکا و روسیه، در یک هفته گذشته برای گفتگو با رهبران خاورمیانه به این منطقه آمدند تا بتوانند در رایزنی با قدرت های منطقه ای، چالش های پیش روی خودشان را که از زمان جنگ اوکراین تشدید شده است، برطرف کنند.
یک هفته با بایدن و پوتین در خاورمیانه؛ یارکشی یا منت‌کشی ابرقدرت‌ها؟
دیگران چه می خوانند:
پس از سفر جو بایدن به اسرائیل و عربستان، حدس زدن علت اعلام سفر ولادیمیر پوتین به تهران دشوار نیست. رئیس جمهور روسیه ممکن است برای مدتی مشتاق باشد که ساکنان کاخ سفید و کرملین در سراسر خاورمیانه و شمال آفریقا به شکل یکسانی مورد توجه اند. در واقع، او فقط می‌تواند در چنین وضعیتی به موقعیت ابرقدرتی امیدوار باشد.

بابی گوش، تحلیلگر بلومبرگ، اما سفر این پوتین و بایدن را به یک اندازه مهم نمی‌داند، چرا که از نظر او جنگ اوکراین موجب تنزل جایگاه روسیه در غرب آسیا شده، حمایت آن از ایران در پرونده هسته‌ای باعث ناامیدی اسرائیل و شیخ نشین‌های خلیج فارس شده و در عین حال ایران هم قدردانی خاصی نسبت به مسکو ندارد، چرا که بازار نفت ایران در چین را کوچکتر کرده است.
 
به نظر گوش، روسیه به‌جای ارائه راه‌حل‌هایی برای مشکلات ژئوپلیتیک، اقتصادی و امنیتی ناشی از بی میلی آمریکا به حضور در منطقه، اکنون منبع بحران‌های جدید است.

در همین حال، او تاکید می‌کند که عملکرد ضعیف نیرو‌های روسیه در جنگ اوکراین موجب شده است تا مشتریان تسلیحات این کشور اطمینان خود را از دست بدهند و این که روسیه به دنبال خرید پهپاد‌های ایرانی است از چشم دیگران، از هند گرفته تا چین و آفریقای زیر صحرا، دور نخواهد ماند.

البته برخلاف رئیس‌جمهور آمریکا، رهبر روسیه می‌تواند برای رهایی از شرمساری هایش روی رسانه‌های متعهد روسی حساب کند. اما این مرحمت کوچکی برای مردی است که خود را با پتر کبیر مقایسه می‌کند، تزاری که در قرن هجدهم امپراتوری صفویه ایران را تحقیر نظامی کرد.

تحلیلگر بلومبرگ بر این باور است که اگر جاه‌طلبی‌های بایدن در سفرش به خاورمیانه محدود به واداشتن عربستان به تولید نفت بیشتر بود، هدف پوتین، از آن هم نازلتر است. او امیدوار است از موازنه ظریف قدرت در سوریه محافظت کند، جایی که روسیه، ایران و ترکیه همگی دارای نیرو‌های نظامی هستند و از طرف‌های مخالف حمایت می‌کنند.

پوتین در شرایطی که نیروهایش به دلیل جنگ اوکراین تحت فشار قرار گرفته اند، نمی‌تواند تعادل سوریه را برهم بزند، چرا که ممکن است او را ملزم به سرمایه گذاری بیشتر منابع نظامی در این کشور کند. اما اردوغان تهدید می‌کند که با تهاجم جدید به شمال سوریه، ظاهراً علیه گروه‌های کرد، حوزه نفوذ ترکیه را گسترش خواهد داد.

ایران نیز با هرگونه توسعه طلبی ترکیه در سوریه مخالف است. اما استدلال آوردن برای اردوغان که در میانه مبارزات انتخاباتی برای جبران مشکلات فزاینده اقتصادی خود در داخل به پیروزی‌های خارج از کشور نیاز مبرم دارد، دشوار است. بایدن می‌داند که او چگونه است، زیرا با یک دندگی رهبر ترکیه در مورد پیوستن سوئد و فنلاند به ناتو سروکار داشته است. اردوغان پس از آنکه به اجماع درون ناتو برای عضویت دو کشور اسکاندیناوی پیوست، دوباره تهدید می‌کند که این روند را متوقف خواهد کرد.

بابی گوش البته بار دیگر در پایان باورش به این که چالش های پیش روی روسیه بیشتر از آمریکاست را تکرار می کند و می گوید اگر پوتین شوخ طبعی سنتی روس‌ها را داشته باشد، ممکن است دریابد تنها چیزی که با همتای آمریکاییش مشترک دارد، مشکلی به نام اردوغان است. اما شباهت‌ها همینجا تمام می‌شود.

یک هفته با بایدن و پوتین در خاورمیانه؛ یارکشی یا منت‌کشی ابرقدرت‌ها؟

اخبار وبگردی:

آیا این خبر مفید بود؟