ملاقات با لیلی و مجنون در وقت اضافه!

در واپسین دقایق تأخیر کنسرت، علی قمصری به میان جمعیت آمد و درباره علت تأخیر پیش آمده، گفت: «آمده‌ام اینجا تا معذرت خواهی کنم. مشکلی که پیش آمده به گروه موسیقی برنمی‌گردد و گویا مشکل فنی و صدابرداری است. احتمالا تا 10 دقیقه دیگر این مشکل رفع خواهد شد و اگر نشد اجرا لغو و به روز دیگری موکول خواهد.»

بر این اساس، در حالی که پس از صحبت‌های قمصری، مخاطبان با تشویق‌هایشان، امید خود را به برگزاری کنسرت را اعلام می‌کردند، اجرای «تار مجنون، موی لیلی» به روی صحنه رفت. 

بخش اول این کنسرت که «تار مجنون» نام داشت، با تک‌نوازی علی قمصری آغاز شد و در ادامه با اجرای تار و سازهای کوبه‌ای همراه بود. در این بخش هر بار آوای آشنایی از قطعات قدیمی و مشهور موسیقی به گوش می‌رسید و دوباره موسیقی به دل قطعه‌ای دیگر سفر می‌کرد.

پس از آن قمصری باری دیگر بابت تأخیر آغاز کنسرت عذرخواهی کرد و گفت: «ممنونم که آنقدر همراهی کردید و درک می‌کنید. به خاطر مسائل فنی نتوانسته بودیم ساند چک داشته باشیم و چند بار مجبور شدیم تست صدا انجام دهیم. مشکلی بود که تقصیر هیچکس نبود و همه سعی می‌کردند با صبوری مشکل را حل کنند.»

 

 

 

در بخش دوم که به جمع علی قمصری (سرپرست و نوازنده تار)، همایون نصیری (پرکاشن) و حمیدرضا یوسفی (پرکاشن)، گروه همنوازان «حصار» و کوارتت «کانتات» هم اضافه شدند، شاهد فضای متفاوتی بودیم از آنچه پیشتر در جریان بود. در بخش اول فضای اصلی کار، موسیقی بی‌کلام بود که البته مخاطب برای مدت کوتاهی با علی قمصری همراه بود.   

ولی فضای اصلی بخش دوم، آوازی بود. در این قسمت سهیل رجب و محمد رضازاده به عنوان خوانندگان اصلی در هم‌صدایی با یکدیگر به اجرا پرداختند. 

در ادامه هر بار تمامی افراد حاضر روی صحنه، با یکدیگر یکی می‌شدند و موسیقی را به گوش مخاطب می‌رساندند. همراهی این افراد در کنار یکدیگر توانست اجرای واحد و خوبی را به نمایش بگذارد و مخاطب را با خود همراه کند. 

این کنسرت در پایان با قطعه «ایران» با شعری از احسان افشاری همراه بود. 

دیگر نوازندگان حاضر در این اجرا شامل اشکان مرادی (کمانچه)، علیرضا عقیقی (تار)، مهدی مرتضایی (سنتور)، پانیذ مجاهدنیا (بم تار)، تینالاجوردیان (عود) و کوارتت کانتات با حضور فرزاد امیدی، محمدحقیقی، شیوا سروش، ماهگل صفدری بود.

رضا موسوی هم کارگردان هنری این کنسرت بود.