به گزارش پارسینه و به نقل از theguardian، بر اساس پژوهشی جدید، دریاچه‌های منطقه آمازون به حوضچه‌هایی جوشان با دمایی بالاتر از وان‌های آب گرم تبدیل شده‌اند؛ پدیده‌ای که نتیجه موج‌های گرمای شدید و خشکسالی‌های گسترده در این منطقه است.
دمای یکی از دریاچه‌ها از 40 درجه سانتی‌گراد (104 درجه فارنهایت) فراتر رفت، در حالی که سطح آب به‌دلیل تابش شدید آفتاب و آسمان بدون ابر به‌شدت کاهش یافته بود. این گرمای شدید باعث مرگ دسته‌جمعی دلفین‌های صورتی آمازونی و ماهی‌ها شد—گونه‌هایی که توان تحمل چنین دمایی را ندارند.
در دریاچه «تفه» که عمق آن تنها دو متر بود، دما به 41 درجه سانتی‌گراد رسید—گرم‌تر از یک وان آب گرم معمولی. آیان فلیشمن، پژوهشگر ارشد از مؤسسه توسعه پایدار مامیرائوا، گفت: «حتی نمی‌توانستیم انگشتمان را در آب فرو ببریم. آب نه فقط در سطح، بلکه تا عمق کاملاً داغ بود. انگشت را داخل می‌بردی و بلافاصله بیرون می‌کشیدی غیرقابل تحمل بود.»
در طول شش هفته در حوالی سپتامبر 2023، لاشه حدود 200 دلفین صورتی روی سطح آب شناور شد. فلیشمن گفت: «هیچ‌کس در این منطقه طی یک قرن گذشته چنین چیزی ندیده بود. کاملاً سورئال و واقعاً ترسناک بود.»
این حادثه باعث شد پژوهشگران به بررسی سایر منابع آبی در سراسر آمازون بپردازند. طبق این مطالعه که در نشریه Science منتشر شده، نیمی از 10 دریاچه بررسی‌شده در طول روز دمایی بالاتر از 37 درجه سانتی‌گراد را تجربه کرده‌اند.
پژوهشگران دمای آب دریاچه‌های مرکزی آمازون را در جریان خشکسالی سال 2023 بررسی کردند خشکسالی‌ای که در اواخر همان سال با موجی شدیدتر ادامه یافت و رکوردهای جدیدی از پایین‌ترین سطح آب و گرمایش شدید ثبت شد. در حالی که دمای معمول دریاچه تفه در گرم‌ترین ماه‌ها حدود 30 درجه است، در سال 2024 به 40 درجه رسید.
بر اساس یافته‌ها، دمای دریاچه‌های آمازون طی سه دهه گذشته هر دهه بین 0.3 تا 0.8 درجه سانتی‌گراد افزایش یافته نرخی بالاتر از میانگین جهانی. هم‌زمان، این دریاچه‌ها در حال کوچک شدن هستند. در خشکسالی 2024، دریاچه تفه حدود 75 درصد از سطح خود را از دست داد و دریاچه باداخوس تا 90 درصد کوچک شد.
آدریان بارنت، استاد ارشد بوم‌شناسی رفتاری در دانشگاه گرینویچ که در این پژوهش مشارکت نداشت، گفت: «این مقاله نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی چه تأثیرات خارق‌العاده‌ای بر اکوسیستم‌های عظیمی مانند آمازون دارد و این تأثیرات فقط محدود به جنگل‌ها نیست، بلکه شامل زیست‌بوم‌های آبی نیز می‌شود.»
او افزود: «افزایش 10 درجه‌ای دمای آب بی‌سابقه است. حجم انرژی لازم برای رسیدن به چنین دمایی در این حجم عظیم از آب، حیرت‌انگیز است.»
بارنت توضیح داد که بیشتر ماهی‌ها، دلفین‌ها و گاوهای دریایی معمولاً در فصل کم‌آبی تولیدمثل می‌کنند و احتمالاً سال 2023 از نظر تولیدمثل برای بیشتر گونه‌ها فاجعه‌بار بوده است. «اگر این اتفاق به‌طور مکرر رخ دهد، جمعیت این گونه‌ها و گونه‌هایی که از نظر زیست‌محیطی به آن‌ها وابسته‌اند، به‌شدت کاهش خواهد یافت.»
او در پایان تأکید کرد که راه‌حل‌های محلی برای این بحران بسیار محدودند. «پدیده‌ای با این وسعت نیازمند رویکردی سیستمی است یعنی باید به ریشه مشکل حمله کرد: انتشار گازهای گلخانه‌ای و عوامل اصلی گرمایش جهانی.»
.gif)
.gif)
.gif)
0 دیدگاه