به گزارش پارسینه؛ "آشوب در سیاست جهانی"، مناسبترین عنوانی است که می توان به وضعیت کنونی معادلات حاکم در عرصه نظام بین الملل، اطلاق کرد. بازگشت دونالد ترامپ به قدرت در آمریکا و در عین حال، تلاش های جهان غرب و به طور خاص آمریکا برای مقابله با طیفِ قدرت های نوظهور در جهان و حراست از موقعیت هژمونیک خود، همه و همه سبب شده تا در قالب رقابت میان قدرت های بزرگ و البته تنش ها میان آن ها در مناطق مختلف جهان، شاهد اوج گیری درگیری ها باشیم.
تداوم جنگهای غزه و اوکراین و در عین حال، جنگ تعرفه ای ترامپ علیه کشورهای مختلف دنیا و البته تشدید تنش های ایدئولوژیک و ژئوپلیتیک در بخش های مختلف جهان، همه و همه سیاست بین الملل را وارد عرصه تازه ای کرده اند و این حس را به بسیاری از تئوریسین های حوزه روابط بین الملل القا می کنند که جهان در آستانه تحولات تازه و معناداری است. با این همه، برخی از تحلیلگران عرصه روابط بین الملل نظیر پروفسور جان میرشایمر استاد روابط بین الملل دانشگاه شیکاگو در آمریکا، به این موضوع نیز اشاره می کنند که هیچ بعید نیست جهان خیلی زود شاهد شعلهور شدن آتش جنگ جهانی سوم باشد.
در واقع، حامیان این ایده معتقدند که رسیدن سیاست جهانی به یک پیچ تاریخی، وقوع درگیریهای بزرگ نظیر انفجار یک جنگ جهانی را اجتناب ناپذیر می کند. حال در این وضیعت، عده ای به طور خاص این سوال را مطرح می کنند که محتملترین نقطه برای آغاز جنگ جهانی سوم کجاست؟ سوالی که به نظر می رسد پاسخ آن چندان هم دور از انتظار نیست.
تایوان؛ نقطه آغاز جنگ جهانی سوم؟
اینطور به نظر می رسد که تایوان، محتمل ترین نقطه برای آغاز جنگ جهانی سوم باشد. آمریکا از سال 2006 تاکنون، چین را به صورت سالانه در اسناد راهبردی امنیت ملی خود به عنوان مهمترین تهدید علیه امنیتش معرفی کرده است. اساسا به همین دلیل است که اولویت اصلی روسای جمهورِ سال های اخیر در آمریکا از جمله دونالد ترامپ، مقابله با توسعه قدرت چین و مهار آن بوده است. آمریکاییها این تحلیل را دارند که توسعه قدرت چین سبب خواهد شد تا فضای مانور آن ها در محیط بین المللی کاهش یابد.
از این رو، تنها نسخه موثر برای مقابله با این سناریو را مهار چین در محیط پیرامونی اش ارزیابی می کنند. از این منظر، تایوان که سال هاست چینی ها آن را بخشی از خاک خود می دانند و در همسایگی چین قرار گرفته، یکی از محتملترین نقاط برای آغاز درگیریهای گسترده میان چین و آمریکا و البته شعلهور شدن یک جنگ جهانی جدید است. جان میرشایمر تاکید دارد که اوج گیری قدرت جهانی کشورهایی نظیر چین، از محیط پیرامونی آنها آغاز می شود و اگر قدرت های مستقر میخواهند چین را مهار کنند، باید چین را در محیط پیرامونیاش مشغول کنند. اساسا به همین دلیل است که واشینگتن کمک های نظامی و امنیتی گسترده ای را به تایوان انجام می دهد.
این در حالی است که ژنرال های ارشد ارتش آزادیبخش چین به صراحت اعلام می کنند که تایوان باید به سرزمین مادری(چین) ملحق شود و این دستورکار یا به زبان خوش و یا با زور محقق خواهد شد. فراموش نکنیم که غرب برای مهار روسیه نیز در اوکراین که در همسایگی این کشور است تحریکات گسترده ای را علیه این کشور به راه انداخت و زمینه ساز آغاز جنگ اوکراین شد. تقریبا اغلب اندیشکده های مطرح آمریکایی نظیر شورای روابط خارجی آمریکا نیز تایوان را نقطه احتمالی آغاز جنگ جهانی سوم می دانند.
از منظر این قبیل اندیشکده ها، استیلای چین بر تایوان، جدای از اینکه شمار قابل توجهی از کشورهای همسایه با چین را که با آن مناقشات مرزی دارند به عقب می راند، در عین حال، دستِ چین برای توسعه نفوذ جهانیاش را نیز بازتر می کند. موضوعی که صرفا یک سناریو را پیش روی آمریکا قرار می دهد: یا اوج گیری غیرقابل کنترل قدرت چین را بپذیرد یا دست به یک جنگ بزرگ برای تحقق صلحی بزند که از موقعیت برتر بینالمللی آن حراست کند.
در این وضعیت، وقوع سناریوی دوم محتملتر به نظر می رسد. اهمیت این مساله زمانی مشخص می شود که توجه داشته باشیم شی جین پینگ رئیس جمهور کنونی چین نیز به شدت مایل به الحاق تایوان به خاک چین است و حاضر نیست صرفا به دلیل منافع اقتصادی چین، چشم بر این دستورکار ببندد.
0 دیدگاه